moment

(woensdag 4 april 2007)

vogel in st. lucia

egaal

(woensdag 4 april 2007)

vroeg op om zonsopgang in st. lucia te bekijken

durban

(maandag 2 april 2007)

computerspelletjes spelen in snackbar in durban

juf

sindiswa mambinja

sindiswa geeft les in isiXhosa, de taal die door de Xhosa wordt gesproken. na een introductieles tijdens de eerste week dat we hier waren, leek het inge en mij leuk om de taal en cultuur van het grootste deel van de bevolking van grahamstown te leren, vanessa heeft voor afrikaans gekozen.

nu ik hier woon weet ik dat nederlands voor de rest van de wereld klinkt als een taal die enkel en alleen uit schorre g-klanken bestaat (en dat het na drie maanden blijkbaar nog altijd interessant is die te imiteren..). isiXhosa heeft ook een opvallende 'afwijking'; het gebruik van luide klikgeluiden. jeetje, wat hebben wij een lol gehad met het oefenen van de klanken die je moet produceren als je de q, x en c uitspreekt. gelukkig heb ik in grahamstown nog geen paarden gezien, anders waren ze ongetwijfeld allemaal op ons geklik afgekomen (ok, flauw).

hoewel we in nederland flink wat ervaring hebben met het aanleren van vreemde talen, heb ik nog nooit op deze manier les gehad. tijdens de conversation-les zitten we met een stuk of tien studenten in een kringetje. we begroeten elkaar netjes in het isiXhosa ("molo titshalakazi, molweni bafundi") en dan begint de les. sindiswa noemt langzaam het woord 'impumlo', en één voor één (afkijken is - gelukkig - makkelijk) wijzen we naar onze neus. elke goede handeling wordt beloond met een grote, bemoedigende glimlach van onze titshalakazi. je gaat er zelf helemaal van stralen.

studenten fungeren zelf ook als lesmateriaal. zo kreeg ik na een paar weken een briefje opgeplakt met 'umakhulu' (oma). sindiswa wijst met langzame, theatrale gebaren 'oma' aan en houdt vervolgens rustig een minuut lang je hand, schouder of been vast. net zolang tot iedereen 'oma' begroet heeft en ik 'molo' terug heb gemompeld.

sinds vorige week heeft sindiswa iets nieuws. alsof ze het grootste geheim van de wereld met ons gaat delen, plakt ze met potlood ingekleurde afbeeldingen van opa's, moeders en andere familieleden op het bord, waarna wij braaf opdreunen wie we zien.

toen ik hoorde dat sindiswa ook les geeft op een kleuterschool, werd me ineens een hoop duidelijk.

(heb niet de illusie dat ik in juli al klikkend terugkom op schiphol.. ik vind isiXhosa heel erg moeilijk en red het amper om correcte zinnen op te schrijven, over het spreken wil ik het liever niet hebben :) mijn eerste toets heb ik dan ook maar net gehaald. ik zie het inmiddels meer als opvrolijk-therapie: ik kom altijd blij van een les terug)

waarschuwing

(zondag 1 april 2007)

en zo wordt een wc-stop bij een duf tankstation onverwacht amusant

wachten

(zaterdag 31 maart 2007)
"we will wait for you at the gate"

oftewel: de eerste keer dat ik me machteloos en boos voelde tijdens de vakantie.

toen we na de wandeling bij een dorpje aankwamen, werden we voor de zoveelste keer die dag aangesproken door een groepje kinderen. terwijl ze met ons meeliepen, probeerden ze armbandjes en schelpen te verkopen; toen ze daar niet in slaagden, vroegen ze om kleingeld.

ik zei hen dat ik alleen 'groot geld' had en dat ik daarom niets kon kopen.

"we will wait for you at the gate"

ik had werkelijk geen flauw idee idee waar ze het over hadden.

een paar minuten later zag ik een omheind terrein met daarop een hotel, een restaurant en kleine vakantiehuisjes. de kindjes hadden het goed voorzien: we gingen daar inderdaad naar binnen om wat te drinken. zij bleven wachten, ze mochten niet verder. zij wisten toen ze me zagen dat ik daar hoorde, al wist ik het zelf nog niet.

het idee dat dat al in de kleine hoofdjes geramd zit, vind ik ... ja wat eigenlijk? ik heb er nog steeds geen woorden voor kunnen vinden en ik kan het (daarom) ook niet beter uitleggen dan dit. misschien is het wel logisch, misschien maak ik het groter dan het is.

terwijl ik met een blikje fanta aan de bar zat, keerde de boosheid zich vooral richting mezelf. omdat ik het na vier uur beleefd armbandjes weigeren wel fijn vond om even rustig wat te kunnen drinken.

dankzij dat stomme prikkeldraad.

raar

ondertussen in nederland

mijn huisbaas in utrecht verhuurt mijn kamer tijdelijk - tot ik weer terug ben - aan iemand anders.

mijn oplettende moeder en en huisgenootje hebben me op dit filmpje gewezen; de persoon die sinds februari in mijn bed slaapt is vanaf ongeveer 00:13:30 in beeld.

:)

held

(woensdag 21 maart 2007)

inge is uit een vliegtuig gesprongen..

inge kon er pas een maand later over schrijven, omdat ze de dvd van haar sprong als verrassing naar nederland heeft opgestuurd.

(dit was dus niet tijdens onze vakantie, maar ik wil deze foto al lang online zetten; nu mag het eindelijk..!)

koffie

(zaterdag 31 maart 2007)
wandeling langs de kustlijn van coffee bay

zonlicht

(zaterdag 31 maart 2007)
bij deze backpackers in coffee bay hebben we de eerste twee nachten gekampeerd

vlak nadat ik deze foto maakte, werd de hond wakker. daarna zag ik hoe dit grote beest zich liet intimideren door een opstandig zwart miniatuur varkentje dat het kampeerterrein ook tot zijn territorium verklaard had.

kans

eigenlijk kan ik me niet herinneren of ik ooit een bevestigend antwoord heb gekregen als ik na een vakantie vroeg of ik nog iets gemist had

dit keer.. was dat wel het geval :(

nelson mandela was een dag voordat we thuis kwamen te gast op rhodes university, waar zijn kleinzoon zijn diploma in ontvangst nam.

nelson mandela, nog geen vijf minuten van mijn 'huis' af..!!

gelukkig heeft elvira, de vriendin van brian, wel een glimp van hem op kunnen vangen.

voortuin

(maandag 16 april 2007)
weer terug in grahamstown!

heb een overvolle, mooie, hectische, leerzame en maanden-lijken-te-durende paasvakantie in zuid-afrika en mozambique gehad. na ongeveer 5000 kilometer afgelegd te hebben, strompelden we zondagavond moe, voldaan en (erg) vies uit ons stinkende busje.

het zal niemand (van mijn twee lezers ;)) verbazen dat ik nogal wat foto's heb gemaakt. hoop ze snel online te kunnen zetten. kan in elk geval alvast verklappen dat niet alleen de nijlpaarden in de omgeving van grahamstown nieuwsgierig naar ons waren.

(oja! onze 'voortuin': het raam bij de fotomuur is van mij, rechts van mijn kamer (en dus niet op de foto) bevindt zich de deur van de kamer van inge. links naast mij wonen marlous, howard en becca)

produkte

(zaterdag 24 maart 2007)

de pick 'n pay waar inge en ik onze boodschappen doen

makkelijk

(zaterdag 24 maart 2007)

en dan noemen mensen die afrikaans spreken ons taaltje grappig